Posted on સપ્ટેમ્બર 13, 2013 by Swati
ક્યાંથી હવાય પામી શકે પાર શબ્દનો
વર્ષોથી હૈયું ઝંખતું અજવાળું મૌનનું
વન વન નગર ને શેરીઓ ઘર કે દીવાલ સૌ
ભેગા મળીને સાત સૂરજ તપશે જે ઘડી
આંજો નયનમાં સાંજનું ભગવું ગગન હવે
Like this: Like Loading...
Filed under: મનોજ ખંડેરિયા | Tagged: આકાર , આજ આપણે , આધાર , ક્યાંથી , ગુજરાતી ગઝલ , પામી શકે પાર , પાર , મનોજ ખંડેરિયા , વિસ્તાર , શણગાર અંધાર , શણગાર શબ્દનો , શબ્દનો , શોભે ન , હવાય , gujarati gazal , GUJARATI GAZAL IN , manoj khandeiya , shabd no | Leave a comment »
Posted on જુલાઇ 23, 2012 by Swati
આપણી જુદાઈનું આ ભમ્મરિયું વ્હેણ
ચંપાની ડાળ જેવું અહીંયાં નિત લીલુંછમ
જળથી ભીનાશ બધી અળગી થઈ જાય
– મનોજ ખંડેરિયા
Like this: Like Loading...
Filed under: કવિતા , ગીત , મનોજ ખંડેરિયા | Tagged: આપણી જુદાઈનું આ ભમ્મરિયું વ્હેણ , ગઝલ , ગુજરાતી ગઝલ , ધેનુની આંખનું હું પાણી , મને કોણ જાણે ક્યાંય જશે તાણી , મનોજ ખંડેરિયા , gujarati gazal , gujarati poem , gujarati poetry , gujarati shayri , manoj khanderiya , sahitya , shayri | 2 Comments »
Posted on ફેબ્રુવારી 8, 2011 by Swati
કૈ શૂન્યતાના થર ચડ્યા અંબરની આસપાસ
કૂદી પડે છે કાંટા ઉપરથી પ્રથમ, અને-
નીંદરની સાથ જીવ તો ઊડી ગયા પછી
એકમેકમાં દીવાલ ઘરોની મળી જશે
હમણાં જ હું હતો ને અચાનક ગયો છું ક્યાં ?
– મનોજ ખંડેરિયા
Like this: Like Loading...
Filed under: ગઝલ , મનોજ ખંડેરિયા | 8 Comments »
Posted on ડિસેમ્બર 29, 2010 by Swati
તારી અસરમાં સાવ અટુલા પડી ગયા
છે કાફલો ને જાણે નથી કાફલામાં કોઇ
ન્હોતા અટુલા કિન્તુ અટુલા થશું તો શું ?
આત્મીયતા દીવાલ પરથી ખરી પડી
કાયમી કસૂંબી ડાયરે જેના દિવસો વીત્યા
– મનોજ ખંડેરિયા
0.000000
0.000000
Like this: Like Loading...
Filed under: મનોજ ખંડેરિયા | Tagged: તારી અસરમાં સાવ અટુલા પડી ગયા ભરચક નગરમાં સાવ અટુલા પડી ગયા , મનોજ ખંડેરિયા , gujarati poem , gujarati poetry , gujarati shayri , sahitya | 6 Comments »
Posted on ફેબ્રુવારી 10, 2010 by Swati
ગગન સાથ લઈ ઊતરે એ ફરકતું,
ફરકતું પડે ત્યારે ભૂરી હવામાં
હજી એમાં કલશોર ગૂંજે વિહગનો
હૃદયમાં વસ્યા પંખીઓ બહાર આવે
ગગનના અકળ શૂન્યમાં જઈ ડૂબે, જે
– મનોજ ખંડેરિયા
Like this: Like Loading...
Filed under: મનોજ ખંડેરિયા | Tagged: ઊતરે , એ ફરકતું , કલશોર , ખર્યું , ગગન , જાય , જે ખરી , ત્યારે , પડે , પીંછું , બહાર , ભૂરી , મનોજ ખંડેરિયા , લઈ , વસ્યા પંખીઓ , વિહગપંખથી , સાંભરી , સાથ , સૂનું આંગણું , હવામાં , હૃદયમાં | 1 Comment »
Posted on મે 7, 2009 by Manthan Bhavsar
આ ડાળ ડાળ જાણે કે રસ્તા વસંતના,
મલયાનિલોની પીંછી ને રંગો ફૂલો ના લૈ,
આ એક તારા અંગે ને બીજો ચમન મહીં,
મહેંકી રહી છે મંજરી એક એક આંસુમાં,
ઊઠી રહ્યા છે યાદના અબીલ ને ગુલાલ,
ફાંટુ ભરીને સોનું સૂરજનું ભરો હવે,
– મનોજ ખંડેરિયા
ગુજરાતી ગઝલની SMS ચેનલ જોડાવો અને મેળવો ગુજરાતી રચના તમારા મોબાઈલ પરhttp://labs.google.co.in/smschannels/subscribe/GujGazal
Like this: Like Loading...
Filed under: મનોજ ખંડેરિયા | Tagged: gujarati , gujarati gazal , gujarati poem , gujarati poetry | 2 Comments »
Posted on માર્ચ 27, 2009 by Manthan Bhavsar
તારી અસરમાં સાવ અટુલા પડી ગયા
છે કાફલો ને જાણે નથી કાફલામાં કોઇ
ન્હોતા અટુલા કિન્તુ અટુલા થશું તો શું ?
આત્મીયતા દીવાલ પરથી ખરી પડી
કાયમી કસૂંબી ડાયરે જેના દિવસો વીત્યા
– મનોજ ખંડેરિયા
આ ગઝલને ટહુકો.કોમ પર માણવા આ લિંક ઉપર ક્લિક કરો..http://tahuko.com/?p=1049
(સ્ત્રોત – બિનલ પટેલ – ઓરકુટ મેલ)
Like this: Like Loading...
Filed under: મનોજ ખંડેરિયા | 6 Comments »
Posted on જાન્યુઆરી 2, 2009 by Manthan Bhavsar
પકડો કલમ ને કોઈ પળે, એમ પણ બને
જ્યાં પહોંચવાની ઝંખના વરસોથી હોય ત્યાં
એવું છે થોડું છેતરે રસ્ત કે ભોમિયા
જે શોધવામાં જિંદગી આખી પસાર થાય
તું ઢાળ ઢોલિયો, હું ગઝલ નો દીવો કરું,
– મનોજ ખંડેરિયા
Like this: Like Loading...
Filed under: મનોજ ખંડેરિયા | Tagged: gujarati gazal , gujarati poem , gujarati poetry , gujarati shayri , varsadi gujarati poem | 13 Comments »
Posted on ઓગસ્ટ 29, 2007 by Manthan Bhavsar
તું ઢાળ ઢોલીયો, હું ગઝલનો દીવો કરું,
-મનોજ ખંડેરિયા
Like this: Like Loading...
Filed under: મનોજ ખંડેરિયા | Tagged: "ગઝલ" એટલે... , વરસાદી ગઝલ , gujarati gazal | 6 Comments »
.png "GujTUBE.com")
