હતી એકસરખી જ હાલત અમારી
મળી ઘર વગરની મને એક બારી
ભણેલી-ગણેલી મળે લાગણીઓ
ન સમજી શકે કૈં અભણ આંખ મારી.
રહસ્યો ખબર છે બધાં ઘરની છતનાં
નથી કોઈ આકાશની જાણકારી.
મેં તારી ગલીના ગુનાઓ કર્યા નહીં
નહીંતર સજાઓ હતી સારી-સારી.
થયા શું અનુભવ, ટકોરા જ કહેશે
તને ક્યાં ખબર, બારણાની ખુમારી ?
Filed under: કવિ/કવિયત્રી, ગઝલ, ભાવેશ ભટ્ટૃ | Tagged: બારણાની ખુમારી, ભાવેશ ભટ્ટ, મળી ઘર વગરની મને એક બારી, હતી એકસરખી હાલત અમારી |
hi swati khoobj maza aavi.thanks. bhavesh bhai khoob sparsi gai.
નયન તું ચેતજે દ્રષ્ટી ના સહારા પણ દગો દેશે
રહ્જે સાંભળી ને હરી , તને તારા પણ દગો દેશે,
મને મજબુર ના કરસો પ્રેમ તરફ જવા માટે
અમને અનુભવ છે પ્રેમ ના પથ પણ દગો દેશે,
મને તો એમ કે હમણા તરી જશે આ નૌકા મારી
ખબર નોતી કે આ કિનારા પણ દગો દેશે,
જાણું છું હું છતા નીસદીન સવાલ કરું “નાજુક”
શિકાયત ક્યાં રહી આમાં ઉતર પણ દગો દેશે.
(નાજુક)
GUJRAT NI KALA SACHVI RAKHVA BADAL AABHAR ….FROM H@Ri
Dago to apne j kri chi apni sathe… Tema koy no dosh nathi hoto..
I want to read ghazals plz send me by email
Bhavesh bhai kone maryu bauj mast 6 jara e muko ne