‘અંકુર’ની રચનાઓ

ધુળેટી

રંગબેરંગી
રંગોથી રમે ગોપી
કાનુડો કાળો

– હસમુખ ધરોડ ‘અંકુર’

વસંત ઋતુ

મુંબઈની એરકંડીશન ઓફિસમાં બેસી…
ટપ…ટપ…ટપ…ટપ ટાઇપરાઇટરના અવાજ…
ગાડી – મોટર – રિક્શા – ટેક્ષીઓના હોર્ન…
ફેરીયાઓની ધમાલ…ની વચ્ચે…બેસી…
હું વસંત ઋતુનુ વણૅન કરવા બેઠો…

– હસમુખ ધરોડ ‘અંકુર’

ગુજરાતી ગઝલની SMS ચેનલ જોડાવો અને મેળવો ગુજરાતી રચના તમારા મોબાઈલ પર
http://labs.google.co.in/smschannels/subscribe/GujGazal
or
type on your mobile JOIN Gujgazal & send on +919870807070

અનુભૂતિ

લીલ લપાઈ બેઠી જળને તળિયે ;
સૂર્યકિરણને એમ થયું કે લાવ જઈને મળીએ !

કંપ્યું જળનું રેશમ પોત;
કિરણ તો ઝૂક્યું થઈ કપોત.
વિધવિધ સ્વરની રમણા જંપી નીરવની વાંસળીએ !

હળવે ઊતરે આખું વ્યોમ;
નેણને અણજાણી આ ભોમ.
લખ લખ હીરા ઝળકે ભીનાં તૃણ તણી આંગળીએ !

– સુરેશ દલાલ

આજે તારો કાગળ મળ્યો…

આજે તારો કાગળ મળ્યો
ગોળ ખાઈને સૂરજ ઊગે, એવો દિવસ ગળ્યો

એક ટપાલી મૂકે હાથમાં… વ્હાલ ભરેલો અવસર
થાય કે બોણી આપું, પહેલાં છાંટું એને અત્તર
વૃક્ષોને ફળ આવે એવો મને ટપાલી મળ્યો… આજે.

તરસ ભરેલા પરબીડિયાની વચ્ચે મારી જાત
‘ લે મને પી જા હે કાગળ !’ પછી માંડજે વાત
મારો જીવ જ મને મૂકીને અક્ષરમાં જઈ ભળ્યો… આજે

એકે એક શબદની આંખો, અજવાળાથી છલકે
તારા અક્ષર તારા જેવું મીઠું મીઠું મલકે
મારો સૂરજ પશ્ચિમ બદલે તારી બાજુ ઢળ્યો…

– મુકેશ જોષી

મિચ્છામી દુક્કડ્મ

નાજુક ફુલ જેવા દિલ પર…
જયારે કોઈ કાંટાળો વજ્રઘાત પ્રહાર કરે છે…
.. ત્યારે…
દિલ ખળભળી ઉઠે છે….
…ને… સર્જાય છે…
બે અનમોલ દિલ વચ્ચે
વેર અને બદલાની દિવાલો..
…ને…એને ભેદે છે માત્ર પ્રશ્ચાતાપ…
તો ચાલો આપણે પણ કોઈનુ મન જાણતા અજાણતા દુભાવ્યુ હોય
તો મિચ્છામી દુક્કડ્મ કરી એમને મનાવી લઈયે….

– હસમુખ ધરોડ ‘અંકુર’

મારી તમ્મનાઓનોય ભાર હશે… !!!

દુનીયા ની દરેક ગલીઓમાં મુજ પ્રેમ નો પ્રચાર હશે
દબાયેલ કાતિલ યાદ નો મરણીયો પોકાર હશે… !

સ્વપન તો તુટ્યુ હતુ… મેઘલી મધરાતે જ…
મનને માંડ મનાવ્યુ કે જવા દે યાર એ સવાર હશે… !

તમારી યાદ તો રિબાવી રિબાવી ને તડફડાવે છે…
મોત નો.. જ.. આ.. નક્કી બીજો પ્રકાર હશે… !

નંહિતર પુછત નંહિ ડાઘુઓ મારી લાશ ને ઉંચકતા જ ‘અંકુર’
મારા શરીર સાથે સુતેલ મારી તમ્મનાઓનોય ભાર હશે… !!!

-હસમુખ ધરોડ ‘અંકુર’

મિત્ર…!!!

દુખ વિષય પર એક નિબંધ લખવા બેઠો…
બહુ વિચાર્યુ …ના કાં ઇ સુજ્યુ…
હાય ….રે…નિબંધ…અધુરો રહ્યો..
એક મિત્ર ની સાથે મિત્રતા બાંધી….
હાશ….!!! નિબંધ પુર્ણ થયો…..!!!

– હસમુખ ધરોડ ‘અંકુર’

ઉપાલંભ…!!!

ફુલ હંમેશ બસ કચડાયા કરે છે જ્યાં…
ને…એ…વજ્રદિલને લોક ચમન કહે છે…

હ્રદય ની આગ તો બસ બળ્યા કરે છે…
ને..એ…ધગધગતી દાહ ને લોક શમન કહે છે…

એક જ નજરે સો -સો ઘાયલ થાય છે…
ને..એ…તલવાર ને લોક ‘નયન’ કહે છે…

યાદોના પોટલા તો… દિલમાં.. જ.. કંડારાયા
ને..એ…દિલને સમૃતિ નુ લોક વહન કહે છે…

તેજ દેહ નું તો ક્યાંય દેખાતું નથી…!!!
ને..એ…ખાલી પુતળા ને લોક વદન કહે છે…

ખર્યા નથી કદીયે એક પણ સિતારા…. ‘અંકુર’
ને..એ…મુઠભર કુદરત ને લોક ગગન કહે છે…!!!

– હસમુખ ધરોડ ‘અંકુર’

આરજુ….!!!

તમારી યાદને બસ હું દિલથી ભુલાવી ના શક્યો..!
ને…! દિલ ની દુનીયાને ફરીથી વસાવી ના શક્યો…!!

ખબર તો હતી જ કે ત્યાં નથી કોઈ મંઝિલ મારી…
…પણ મારી એ રાહ ને હું બદલાવી ના શક્યો…!

તમારી આ… યાદે… તો કેટલા કર્યા છે બેહાલ અમને ..!
કે ખુદ મારા જ પ્રતિબિંબ ને હું જ પિછાણી ના શક્યો !!!

આમ તો , સામે જ વેરાણું હતુ આંસુઓનુ સમંદર …..
લાચાર હતો, મારી જ પ્યાસ ને હું બુઝાવી ના શક્યો

આમ તો હતી ઘણી જગ્યા આ નાનકડા દિલમાં…
પણ બે બુંદ તમારા પ્રેમના હું સમાવી ના શક્યો…

કે અશ્રુ વાટે વહેવડાવી દીધા મે તમને…’અંકુર’
દિલમાં તો શું ? બે ક્ષણ આ નયન માં પણ વસાવી ના શક્યો…!!!

– હસમુખ ધરોડ ‘અંકુર’

તવંગર ભિખારી…!!!

મુજ દિલની પ્યાસ ને હું આંસુઓ પી ને બુજવતો આવ્યો છુ…
ને…જીંદગી ભરથી ગમ ખાઈ ને..ગુજારો કરતો આવ્યો છુ…

ના આંસુઓ વહેવડાવજો મુજ આ એકલતાભરી દશા પર
છેક…..જન્મ થી જ બસ એકલો જ ચાલતો આવ્યો છુ…!!!

આંસુઓ ખુટ્યા છે આજ નયન ભંડારના એટલે… જ…
ઝાંઝવાના નીર કાજ – આજ અંહિ ભટકતો આવ્યો છુ…

તદ્દ્દન ખરું છે કે પ્રેમ એ આંધળો છે…
માટે જ છતી આંખો એ બસ હું અથડાતો આવ્યો છુ…

નથી રહી જ્ગ્યા દિલમાં હવે વધુ વેદનાને સંઘરવા..
છતાં યે બસ એ જ મંઝિલોને હું ચાહતો આવ્યો છુ…

આમ તો છુ હું બેતાજ બાદશાહ શબ્દો નો ‘અંકુર’
પણ તુજ દ્વારે આજ ભિખારી બનીને દિલ માંગવા આવ્યો છુ…!!!

– હસમુખ ધરોડ ‘અંકુર’

કટી પતંગ

એક કટી પતંગ ની જેમ હું ગગનમાં લથડાતો ચાલ્યો,
કોઈ ટીખળ ના હાથમાં પકડાતો ચાલ્યો…
જેમ કટી પતંગ પકડાઈ ને જુદા રંગના રંગીન દોરે ચડે છે,
એમ હું જીવનના રંગ બદલાવતો ચાલ્યો…!!!

– હસમુખ ધરોડ ‘અંકુર’

યાદ…ફરિયાદ…!!!

કોઈકની યાદ માં…
કોઈકની ફરિયાદ માં…
દિલ ભળ..ભળ..જલતું હતું…
ને..હું મુર્ખ !
દિલની આગ ને બુઝવવાના વ્યર્થ પ્રયાસ કરતો હતો…
આંસુઓ વહેવડાવીને…!!!

– હસમુખ ધરોડ ‘અંકુર’

તડફડાટ…!!!

નજર…નજર…માં જોઇલો આ તફાવત છે કેટલો ?
નયન દુર હોવા છતાં દિલ કહે છે એ પાસ હશે…!

પ્રસરતી યાદ ને રોકવી રહેવા દો દોસ્તો…
નક્કી એને ચારેકોર થી મારી જ તલાશ હશે…!

નથી કંડારાયો હું હજી કોઇ અજાણ્યા દિલમાં,
કદાચ ! મારા દિલને મારો જ ત્રાસ હશે…!

આંસુ જો રંગીન હોત તો તેમાંય મેચીંગ હોત…!!!
ખુદા આમાંય ક્યાંક માનવી નો ક્ટાક્ષ હશે…!

નહિં તો રોકાત નહીં રેતી પેલી રેતશીશી માં…
નક્કી એમાં સમયનો કારમો નિશ્વાશ હશે…!

બહુ સંભાળી ને વાંચજો આ ગઝલ ‘અંકુર’ ની દોસ્તો…
નયન ભીના થયા છે…તેમાં યે ક્યાંક શબ્દોનો તડફડાટ હશે…!!!

– હસમુખ ધરોડ ‘અંકુર’

અદાલત…!!!

નાજુક ફુલો
ઉભા આરોપી જેમ
કાંટા ની કોર્ટે !!!
– હસમુખ ધરોડ ‘અંકુર’

કેલેન્ડર….!!!

કેલેન્ડર મેળવો
વિના મુલ્યે
દિવાલો બતાવીને
– હસમુખ ધરોડ ‘અંકુર’

સંતાકુકડી……………………..!

સંતાકુકડી
રમે સુરજ ચાંદ
સવાર સાંજ
– હસમુખ ધરોડ ‘અંકુર’

પકડદાવ………..!

પકડદાવ
રમે ગરીબો હવે
પૈસા ની સંગ…
-હસમુખ ધરોડ ‘અંકુર’

હું જન્મયો ત્યારે

હું જન્મયો ત્યારે ટગરમગર…મગર…થાતી
મારી બે નાનકડી આંખલડીઓ …
સર્વને જોઇ ને…રડતી હતી…
ને…સર્વ…મને જોઇ ને હસતા હતા….!!!
આજે હું એજ પ્રમાણે સુતો છુ… મરણસૈયા પર…
ને…સર્વને …રડતા જોઇ..અનિમેંષ નયને…હસતો રહયો…

– હસમુખ ધરોડ ‘અંકુર’

કૃષ્ણ લીલા……………….!

કૃષ્ણ લીલાને સાંભળી ને એક અબોધ બાળક બતાવતો હતો કે
કૃષ્ણ ગોપીઓના વસ્ત્રો ચોરી ને… પછી દ્રોપદી ના ચીર પુરતો હતો…
– હસમુખ ધરોડ ‘અંકુર’

અણસાર…………..!

મને મોતનો અણસાર તો ત્યારે આવ્યો…
કે જ્યારે…હું એક ફોટોગ્રાફર…આર્ટિસ્ટ,
એક ગરીબ ની આકૃતિ દોરતો હતો…
અને…તેનુ…પેટ દોરતા ભુલી ગયો…!!!

– હસમુખ ધરોડ ‘અંકુર’

જ્ન્મદિન….!!!

જ્ન્મદિને…લગ્ને…દરેક સારા-નરસા પ્રસગે,
સર્વ સગા-સબંધીઓ…આવતા…હસાવવા,રમાડવા,
સ્નેહ માં વિતાવવા મુજને…
વળી આજે તેઓ આવ્યા છે…!!!
ટોળે વળ્યા છે……….
પરંતુ કેમ છે ગેરહાજરી મારી ?
કેમ હું ઉભો નથી ઝાંપે આજ સર્વ ને આવકારવા…?
દોસ્તો..યારો..ક્યાંથી દેખાઉ હું આ પ્રસંગે…
કારણ…એ…પ્રસંગ છે…મુજ મ્રુત્યુ તણો…!!!

– હસમુખ ધરોડ ‘અંકુર’

માણસ ઘુરે

માણસ ઘુરે
માણસ સામે જોઇ
કુતરુ મૌન …!!!
-હસમુખ ધરોડ ‘અંકુર’

બેવફા

તરછોડી અમને
ચાલ્યા તમે
આંસુઓ પુરે સાક્ષી
-હસમુખ ધરોડ

હાયકુ લખ્યા છે

હાયકુ લખ્યા છે
ખાનગી વાતો
જાહેર માં કરવા

ચાંદની

અડધી રાત્રે
ચાંદની ને એકલી
કોણે મોકલી ?

ચોમાસા ની રાતમાં

ચોમાસા ની રાતમાં
ગરીબો સુતા
શરીર ને ઓઢી ને

-હસમુખ ધરોડ ‘અંકુર’