તારું મધમીઠું મુખ


તારું મધમીઠું મુખ
જાણે સાતપાંચ તારાનું ઝૂમખું
હો આમતેમ ઝૂલે
હો ઝૂલે !

કે ઘર મારું વહેલી પરોઢના પ્હેલા
ઉઘાડ જેવું ખૂલે !

મારું સામટુંય દુ:ખ
વાયુનું પગલું શું આછું
હો આમતેમ ઊડે
હો ઊડે !

કે ગંધના ઘેલા પતંગિયા જેવું
આ મન મને ભૂલે !

                                                                                       – રાવજી પટેલ