" એનુ નામ પ્રેમ છે "
"ગઝલ" એટલે...
ankur
befaam
DARD
download gujarati gazal
download gujarati songs
DUKH
Gazal
geet
ghayal
gujarati
gujarati gazal
GUJARATI GAZAL IN
gujarati poem
gujarati poetry
gujarati Poetry world
gujarati shayri
hasmukh_dharod-'ankur'
hayku
kavita
love
MANHAR UDAS
poetry
prem
sahitya
shayri
sunil-shah
suresh dalal
survadaman
unknown
varsadi gujarati gazal
varsadi gujarati poem
varsadi poem
અઘરો સવાલ...
અણસાર..............!
આંસુ
આ યાદ છે આપની કે
આરજુ....!!!
એક
કટી પતંગ
કવિતા
ગઝલ
ગીત
ગુજરાતી
ગુજરાતી ગઝલ
છે
જાણે
જીવન...!
જીવન જીવતાં જઇએ સાથે
તડફડાટ...!!!
તો
દશા મારી
દિલ
દુઃખ
નથી
પ્રેમ
બેવફા
ભરત વિંઝુડા
મને
મનોજ ખંડેરિયા
મહીં
મારી
મિત્ર...!!!
મિત્રતા
યાદ...ફરિયાદ...!!!
રમેશ પારેખ
રાજેશ વ્યાસ ‘મિસ્કીન’
વરસાદી ગઝલ
વાસ્તવિક્તા
વિમલ અગ્રાવત
શ્યામ સાધુ
સંબંધ....
હું
હ્રદય
Posted on મે 22, 2016 by Swati
અધમણ અંધારું ઘેરાયું, સમજી જા
ચન્દ્રબિંબ જળમાં દેખાયું, સમજી જા
મુઠ્ઠી વાળી ભીંતો ભાગી શેરી વચ્ચે
માથા સાથે ધડ છેદાયું, સમજી જા.
નભની આ ગેબી વાણી છે, સમજી જા
પળ પોતે પણ પટરાણી છે, સમજી જા
દરિયા જેવો દરિયો લાગે આ બીધેલો
ગિરિવર ભેજ્યાં આ પાણી છે, સમજી જા.
પડછાયાનું ટોળે વળતું ધણ છે, સમજી જા
સાંજ પડી પણ ધીખતું રણ છે, સમજી જા
મઝધારેથી તટ પર આવી તૂટી ગયું છે
મોજું ક્યાં છે, જીવતું જણ છે, સમજી જા.
બુઠ્ઠું, બોથડ, ધાર વગરનું શસ્ત્ર થયું છે, સમજી જા
જીર્ણ શીર્ણ ચોમેર ફાટલું વસ્ત્ર થયું છે, સમજી જા
– ચિનુ મોદી
Filed under: ચિનુ મોદી ‘ઈર્શાદ’ | Tagged: "ગઝલ" એટલે... , અંધારું , ગઝલ , ગિરિવર , ગીત , ગુજરાતી ગઝલ , ચિનુ મોદી ‘ઈર્શાદ' , દરિયો , ધીખતું , રણ , વસ્ત્ર , સમજી જા , chinu modi , gujarati , gujarati gazal , gujarati poetry | Leave a comment »
Posted on ફેબ્રુવારી 24, 2016 by Swati
પંખીની નાતમાં આવ્યો તહેવાર
જામી હરિફાઈ નર્તન ને ગાનની,
કોણ વધુ રૂપાળું, કોણ ગાય મીઠું
ને કોને સમજાય વાત સાનની ?
સાંભળીને કાગભાઈ થૈ ગ્યા તૈયાર
એણે કમ્મર કસી ચારે કોર….. જાણે કળાયેલ નાચે છે મોર…
છાણ ઘસી ઉજળી કીધી છે કાય
માથે ચૂનાને પાણીએ નાયો,
ખોંખારી ખોંખારી કંઠ કીધો છે સાબદો
જાણે કોકીલનો જાયો,
મોરલાના પીંછડા વીણી વીણીને ગૂંથ્યો
ગજરો ને ખેંચ્યા છે દોર… આજ કળાયેલ નાચે છે મોર…
ચકલાંના પીંછાની કલગી ચોટાડી
ને બગલાના પગ લીધા માગી,
કાગડીને ક્યે કે તું મલપંતી હાલ્ય
તારો લાડો બન્યો છે વરણાગી,
કાબર, લેલાં ને તેતરડા છે ભેળા
સૂર પૂરાવે ગીતડાં કલશોર… આજ કળાયેલ નાચે છે મોર…
જોવા આવેલ નૃત્યઘેલા સૌ મરમી
નિર્ણય લ્યે લાગે ના વાર,
આવું ને આટલું સુંદર નથી રે કોઈ
આયોજન કાચું નૈં લગાર,
સંમત થ્યું બોર્ડ, આની જડશે નૈં જોડ
આને દઈ દ્યો એવોર્ડ,
આમ લાગી પસંદગીની મ્હોર… આજ કળાયેલ નાચે છે મોર…
સાચુકલો મોરલો બેઠો ઉદાસ
ઈ તો થઈ ગ્યો નપાસ
ને પપ્પુ થ્યો પાસ
ઢેલ રિસાણી, ક્યે કે કાગ ચોર,
પણ કળાયલ કાગ થિયો મોર…
ઈ તો નાચ્યો થઈ કળાયેલ મોર… આજ કળાયેલ નાચે છે મોર…
Filed under: કવિ/કવિયત્રી , કવિતા , ગીત , નિરંજન રાજ્યગુરુ | Tagged: "ગઝલ" એટલે... , કટાક્ષ , કવિતા , ગઝલ , ગીત , ગુજરાતી ગઝલ , જાણે કળાયલ નાચે છે મોર ! , નિરંજન રાજ્યગુરુ , gujarati , gujarati gazal , gujarati poetry , jane kalayel mor , kavita , niranjan rajyaguru , sahitya | Leave a comment »
Posted on નવેમ્બર 28, 2014 by Swati
વાયરાએ ડાળને કૈં પ્રશ્ન પૂછ્યો છે,
છાંયડો પણ પાંદડાનો સહેજ ઝૂક્યો છે.
સૌ કણાંના જાણતલનું એમ કહેવું છે,
છોકરીની આંખમાં વંટોળ ઘૂસ્યો છે.
ત્રાગડામાં ખૂબ વીંટી સ્વપ્ન કુંવારા,
પીપળો વારાંગનાએ આજ પૂજ્યો છે.
ન્યૂઝ દૂધિયા રંગથી અખબારમાં છાપો,
એક ડોસાને સવારે દાંત ફૂટ્યો છે.
ઠેક આપી જાય છે કાયમ નજર મીઠી,
એમ કૈં ઝૂલો અમસ્તો રોજ ઝૂલ્યો છે !!
હસ્તરેખાને બદલવા હોય બીજું શું ?
મેં જ મારા હાથને લ્યો, આજ ચૂમ્યો છે.
આમ નહીંતર શ્વાસ રાતાચોળ થૈ જાતાં ?
છોડ મહેંદીનો ખરેખર ક્યાંક ઊગ્યો છે !!
– હેમંત ગોહિલ ‘મર્મર’
Filed under: હેમંત ગોહિલ 'મર્મર' | Tagged: "ગઝલ" એટલે... , ? , આજ , આમ , એક , કૈં , ગઝલ , ગીત , ગુજરાતી ગઝલ , છાંયડો પણ , ઝૂક્યો છે. , ડાળને , થૈ જાતાં ? , નહીંતર , પાંદડાનો , પીપળો , પૂછ્યો છે , પૂજ્યો છે , પ્રશ્ન , રાતાચોળ , વંટોળ ઘૂસ્યો છે , વાયરાએ , વારાંગનાએ , શ્વાસ , સહેજ , હેમંત ગોહિલ 'મર્મર' , Gazal , geet , gujarati , gujarati gazal , gujarati poem , gujarati poetry , gujarati shayri , hemant gohil 'marmar' , kavita , sahitya , shayri | 3 Comments »
Posted on મે 26, 2014 by Swati
કોક સવારે સૂરજ ઊગે તે પહેલા હું ઊગું ;
મનતરંગથી ફેલાતો બસ ક્યાંનો ક્યાં જઈ પૂગું.
કોઈ ન જાણે કિયા દેશનો વાસી ને કાંઆવ્યો,
ખભે ઝૂલતી ઝોળીમાં કેવું કેવું લઈ આવ્યો.
ખોવાયું તે ખોળું ને આ મન સદાયનું મૂંગું
કોક સવારે સૂરજ ઊગે તે પહેલા હું ઊગું.
અજાણતાંમાં ખીલ્યું’તું જે મહિમાવંતું સપનું,
ખરી પડ્યું ઓચિંતું મારે હતું ખૂબ એ ખપનું;
ભાળ ન પામે કોઈ ભીતરે ભર્યું કેટલું રૂંગું…
કોક સવારે સૂરજ ઊગે તે પહેલા હું ઊગું.
– હરિકૃષ્ણ પાઠક
Filed under: અનામી - UNKNOWN | Tagged: "ગઝલ" એટલે... , આંસુ , ઊગે , એક , કોક સવારે , ક્યાંનો ક્યાં , ગઝલ , ગીત , ગુજરાતી ગઝલ , છે , ઝૂલતી , ઝોળી , ભીતરે , મનતરંગથી , મહિમાવંતુ , મારી , રૂંગું , સૂરજ , હરિકૃષ્ણ પાઠક , Gazal , gujarati , gujarati gazal , gujarati poem , gujarati poetry , gujarati shayri , harikrushna pathak , kavita , sahitya , shayri | 2 Comments »
Posted on મે 24, 2014 by Swati
જિંદગીભર આપણો છે સાથ, સાથે ચાલ તું !
હાથમાં મારા મૂકી દે હાથ, સાથે ચાલ તું !
હરકદમ પર કેટલાં પ્રશ્નો કસોટી કેટલી !
આ હજી તો માત્ર છે શરુઆત, સાથે ચાલ તું !
આપણું આ મૌન પણ દુનિયાને સંભળાતું હશે,
લે હવે કરવી નથી કંઈ વાત, સાથે ચાલ તું !
કોઈ પણ મારા વિચારોમાંય ફરકે ના હવે,
એકલી છે ખૂબ મારી જાત, સાથે ચાલ તું !
– રિષભ મહેતા
Filed under: ગઝલ , રિષભ મહેતા | Tagged: "ગઝલ" એટલે... , આપણો , એકલી , ગઝલ , ગીત , ગુજરાતી ગઝલ , ચાલ તું , છે સાથ , જિંદગીભર , દશા મારી , દુનિયા , પ્રશ્નો , મારા મૂકી દે , મારી , મૌન , રિષભ મહેતા , શરુઆત , સાથે , હરકદમ , હાથમાં , Gazal , gujarati , gujarati gazal , gujarati poem , gujarati poetry , gujarati shayri , sahitya , shayri | 1 Comment »
Posted on મે 20, 2014 by Swati
કોઈ ઈચ્છાની સતત મોસમ લખે છે,
એમ મારા શ્વાસમાં ફોરમ લખે છે.
પથ્થરોમાં કોતરાતી યાદ તારી –
દોસ્ત તારો સાદ, લીલુંછમ લખે છે.
આ હવામાં સ્પર્શ તારો સળવળે છે,
ટેરવાં, કાગળ સમું રેશમ લખે છે.
પત્ર તારો આવશે એવી દિશાથી –
રાત આખી કોણ આ શબનમ લખે છે ?
આંસુના ચળકાટમાં જીવી રહ્યો છું,
કોણ આ અમને દુ:ખો કાયમ લખે છે ?
– મનિષ પરમાર
Filed under: ગઝલ , મનિષ પરમાર | Tagged: "ગઝલ" એટલે... , ઈચ્છાની , એમ મારા , કોઈ , ગઝલ , ગીત , ગુજરાતી ગઝલ , ચળકાટ , ટેરવાં , તો , ફોરમ , મનીષ પરમાર , મોસમ , રેશમ , લખે છે , શબનમ , શ્વાસમાં , સતત , સ્પર્શ , DARD , DUKH , Gazal , gujarati , gujarati gazal , gujarati poem , gujarati shayri , kavita , sahitya , shayri | 1 Comment »
Posted on મે 16, 2014 by Swati
કહે છે, ઉનાળો તો આંસુઓ સારે
ને કારણ પૂછું છું તો કપડાં નિતારે,
તમે કાલ રાત્રે જે સપનાં ઉઘાડ્યાં
એ હમણાં બતાવું કે કાલે સવારે ?
અહીં ક્યારનો એમ બેસી રહ્યો છું,
કે પડછાયો મારો છે સામે કિનારે.
ઘણીવાર એમ જ ગગનમાં જઉં છું,
મને ચાંદ પોતાના ઘરમાં ઉતારે.
હવે ઉંઘ આવે તો દરિયાઓ ઢોળું,
ભલી આંખ મારા જ જેવું વિચારે.
અહીં રમ્ય ખુશ્બો અને કંટકો છે
એ જાણીને જે કોઈ આવે, પધારે.
સમય હોય ડંકા તો ચાલો વગાડો
અમે જોઈએ બાર વાગે છે ક્યારે ?
Filed under: મનહર મોદી | Tagged: "ગઝલ" એટલે... , ansu , આંસુઓ સારે , ઉનાળો , કંટકો , કહે છે , ખુશ્બો , ગઝલ , ગીત , ગુજરાતી ગઝલ , જાણે , તો , તો કપડાં , દુ:ખ , નિતારે , ને કારણ , પૂછું છું , પ્રેમ , મનહર મોદી , મારી , યાદ , સામે કિનારે , સુખ , Gazal , ghayal , gujarati , gujarati gazal , gujarati poem , gujarati poetry , gujarati shayri , love , prem , sahitya , shayri , sukh dukh | 1 Comment »
Posted on મે 7, 2014 by Swati
મેં તો બસ, અજવાળું ઓઢ્યું,
વાદળ ઓઢી છો ને આખું આભ
નિરાંતે પોઢ્યું.
જ્યાં જ્યાં મેં દીઠું એને, બસ,
ચપટી ચપટી ચૂંટ્યું,
થોડું થોડું લઈ અજવાળું
જીવનરસમાં ઘૂંટ્યું ;
પીધું જરી, ને ત્યાં તો કેવું
જીવને મારા ગોઠ્યું !
મેં તો બસ અજવાળું ઓઢ્યું.
પતંગિયાની પાંખે બેસી
આવ્યું મારી પાસે,
પછી પરોવ્યું પાંપણમાં કૈં,
ગૂંથ્યું શ્વાસે શ્વાસે ;
સોનેરી સપનાનું ઝળહળ
આભ જુઓ મેં શોધ્યું !
મેં તો બસ અજવાળું ઓઢ્યું.
– રમેશ શાહ
Filed under: રમેશ શાહ | Tagged: "ગઝલ" એટલે... , અજવાળું ઓઢ્યું , આંસુ , આખું આભ , એક , ગઝલ , ગુજરાતી ગઝલ , ગૂંથ્યું , છો ને , જાણે , ઝળહળ , નિરાંતે પોઢ્યું. , પતંગિયાની પાંખે , બેસી , મારી , મેં તો બસ , રમેશ શાહ , વાદળ ઓઢી , શ્વાસે , gujarati , gujarati gazal , gujarati poem , gujarati poetry , gujarati shayri , kavita , ramesh shah , sahitya , shayri | 1 Comment »
Posted on મે 5, 2014 by Swati
આ સમયને હું ન થંભાવી શકું,
તું કહે તો સહેજ લંબાવી શકું.
રોજ તો આવે નહીં એ જાણું છું,
શક્ય છે, ક્યારેક બોલાવી શકું.
એટલો અધિકાર દે, મારા સનમ !
ધારું ત્યારે દ્વાર ખખડાવી શકું.
ઝાંઝવા ક્યાં છું, સરોવર છું હું તો,
કોઈને હું કેમ તરસાવી શકું ?
આટલી છે વાત મારા હાથમાં,
સ્વપ્નમાં તુજને હું શોભાવી શકું.
વાત પૂરી જે ન સમજાણી મને,
એ જગતને કેમ સમજાવી શકું ?
‘રાજ’ મારી જેમ તરસ્યા થાય તો,
ઝાંઝવાને હું ય લલચાવી શકું.
– ‘રાજ’ લખતરવી
Filed under: 'રાજ' લખતરવી | Tagged: "ગઝલ" એટલે... , 'રાજ' લખતરવી , 'raaj' lakhtarvi , aa samay ne , આ સમયને હું ન થંભાવી શકું , ક્યારેક બોલાવી , ગઝલ , ગુજરાતી ગઝલ , ઝાંઝવા ક્યાં છું , તુજને , વાસ્તવિક્તા , શક્ય છે , શોભાવી શકું. , સ્વપ્નમાં , હું , હ્રદય , Gazal , gujarati , gujarati gazal , gujarati poem , gujarati poetry , gujarati shayri , kavita , sahitya , shayri , thambhavi | 4 Comments »
Posted on એપ્રિલ 20, 2014 by Swati
ગેરસમજણ સામટી ફેલાવ ના !
દુશ્મનોની જેમ તું બોલાવ ના !
એક તો મનથી બહુ દાઝેલ છું ;
ગત – સમયનું તાપણું સળગાવ ના !
કોણ સમજ્યું છે અહીં કિંમત કદી ?
વ્યર્થ તું સંબધ વચ્ચે લાવ ના !
મેં સમજવામાં નથી ગલતી કરી ;
દોસ્તી શું છે મને સમજાવ ના !
કાં મને પડકારવાનું બંધ કર !
કાં સુલેહી વાવટો ફરકાવ ના !
– શૈલેન રાવલ
Filed under: શૈલેન રાવલ | Tagged: "ગઝલ" એટલે... , આંસુ , કિંમત કદી , કોણ , ગઝલ , ગલતી , ગીત , ગુજરાતી ગઝલ , ગેરસમજણ , જાણે , જીવન...! , તાપણું , તો , દુઃખ , દુશ્મનોની , દોસ્તી , પડકારવાનું , ફરકાવ ના , બંધ કર , મનથી , મિત્રતા , વાવટો , વ્યર્થ , શૈલેન રાવલ , સંબધ , સમજ્યું , સામટી , સુલેહી , હ્રદય , DARD , DUKH , Gazal , ghayal , gujarati , gujarati gazal , gujarati poem , gujarati shayri , misunderstanding , shailen raval | 2 Comments »
Posted on એપ્રિલ 16, 2014 by Swati
આ ચરણથી રેતના સગપણ વિષે ના પૂછ તું,
શ્વાસમાં તરતા અફાટી રણ વિષે ના પૂછ તું.
રોજ છાતી પર છલાંગો મારતા છૂંદે મને,
એ અભાવોના નીકળતા, ધણ વિષે ના પૂછ તું.
સાવ સીધા માર્ગ પર, ડગલુંય મંડાતું નથી,
ભીતરી અવઢવ અને અડચણ વિષે ના પૂછ તું.
જળ અને જળની છટાઓ લે, ગણાવું હું તને ,
પ્યાસની મારી સફળ સમજણ વિષે ના પૂછ તું.
મેં મને ધાર્યો હતો એવો ન નીકળ્યો ક્યાંય પણ,
જાત આખી જોઈ એ દર્પણ, વિષે ના પૂછ તું.
જે મળે એને હયાતીનો પૂછે છે અર્થ એ,
દોસ્ત ‘વંચિત’માં ઉછરતા જણ વિષે ના પૂછ તું.
– વંચિત કુકમાવાલા
Filed under: ગઝલ , વંચિત કુકમાવાલા | Tagged: "ગઝલ" એટલે... , અડચણ , અફાટી , અવઢવ , ઉછરતા , એ અભાવોના નીકળતા , ક્યાંય પણ , ગણાવું હું તને , ગુજરાતી ગઝલ , ચરણથી , છલાંગો , છાતી , ડગલુંય મંડાતું નથી , ધાર્યો હતો , પ્યાસની , ભીતરી , મારતા છૂંદે મને , રણ વિષે ના પૂછ તું , વંચિત કુકમાવાલા , શ્વાસમાં , હયાતીનો , gujarati , gujarati gazal , gujarati poem , gujarati poetry , gujarati shayri , vanchit kukmavala | 2 Comments »
Posted on એપ્રિલ 10, 2014 by Swati
વીજના ચમકાર જેવું હોય છે,
આયખું પળવાર જેવું હોય છે.
લે, કપાયા દુ:ખના દા’ડા બધા,
જો, સમયને ધાર જેવું હોય છે.
સત્યનાં શસ્ત્રો ઉગામી તો જૂઓ,
જૂઠ ખાલી વાર જેવું હોય છે.
છેડવાથી શકય છે રણકી ઉઠે,
મન વીણાના તાર જેવું હોય છે.
ડૂબવાનું મન થશે, લાગી શરત ?
આંખમાં મઝધાર જેવું હોય છે.
ના કશું ગર્ભિત નથી સંસારમાં,
બે અને બે ચાર જેવું હોય છે.
– મકરંદ મુસળે
Filed under: મકરંદ મુસળે | Tagged: "ગઝલ" એટલે... , ગઝલ , ગર્ભિત , ગુજરાતી ગઝલ , ચમકાર જેવું , દુ:ખના દા'ડા , ધાર , મકરંદ મુસળે , મારી , યાદ...ફરિયાદ...!!! , વાસ્તવિક્તા , વીજના , શસ્ત્રો , હોય છે , Gazal , gujarati , gujarati gazal , gujarati poem , gujarati poetry , gujarati shayri , makarand musle , sahitya , shayri , varsadi gujarati gazal | 1 Comment »
Posted on ઓગસ્ટ 13, 2013 by Swati
મૌન કહો તો એક શબ્દ છે : આમ જુઓ તો વાણી.
આભથી જુઓ બરફ પડે છે ને પળમાં વહેતું પાણી.
જળની કુંડળી પરપોટામાં શાને જાય સમાઇ ?
પથ્થરમાંથી ઝરણું ક્યાંથી પ્રકટે એ જ નવાઇ ?
નદી, સરોવર, સમદર જળની જૂજવી હોય કહાણી
મૌન કહો તો એક શબ્દ છે : આમ જુઓ તો વાણી.
રેતી પર એક નામ લખું રે પવન ભૂંસતો જાય
જળમાં તારું નામ લખું તો તરંગમાં લહેરાય
રહસ્ય પછી આ જિંદગી જોને બેઠી ઘૂંઘટ તાણી
મૌન કહો તો એક શબ્દ છે : આમ જુઓ તો વાણી.
− નીલેશ રાણા
Filed under: કવિતા , ગઝલ , ગીત , નીલેશ રાણા | Tagged: "ગઝલ" એટલે... , આભથી , આમ જુઓ , એક શબ્દ છે , કહાણી , કહો તો , ઘૂંઘટ તાણી , જળની કુંડળી , જૂજવી , તો વાણી , નીલેશ રાણા , પરપોટામાં , પવન , બરફ , મૌન , વહેતું પાણી , Gazal , gujarati , gujarati gazal , gujarati poetry , kavita , maun , Nilesh Rana , varsadi gujarati poem | 6 Comments »
Posted on જુલાઇ 12, 2013 by Swati
ના તું જાણે, ના હું જાણું,
બે ય મળીને એક ઊખાણું !
હું તારામાં ગયું ઓગળી,
તું મુજમાં આવી સંતાણું !
અવલોક્યું તો અલગ રહ્યું ના,
આંખોમાં આખ્ખું અંજાણું !
શ્વાસ સરીખા શ્વાસનું સાટું,
હરખી ઊઠ્યા હાટ, હટાણું !
રંગ ચડ્યા ને રંગ ઊતર્યા,
રંગ વગર આખર રંગાણું !
કેવાં વસ્તર, કેવા વાઘા,
જેવો અવસર, જેવું ટાણું !
અમે જ અમને ફટવી મૂક્યા,
ઉપરથી તમણું ઉપરાણું !
– રાજેન્દ્ર શુક્લ
Filed under: કવિતા , ગઝલ , રાજેન્દ્ર શુક્લ | Tagged: "ગઝલ" એટલે... , અંજાણું , અમે જ અમને , આખ્ખું , આવી સંતાણું ! , ગઝલ , ગીત , ગુજરાતી ગઝલ , તમણું ઉપરાણું , તું મુજમાં , ના તું જાણે , ના હું જાણું , ફટવી મૂક્યા , બે ય મળીને એક ઊખાણું ! , રાજેન્દ્ર શુક્લ , વસ્તર , વાઘા , શ્વાસનું સાટું , હ્રદય , Gazal , gujarati , gujarati gazal , gujarati poem , gujarati poetry , rajendra shukla | 1 Comment »
Posted on જૂન 20, 2013 by Swati
યાદમાં મળીએ પળેપળ ક્યાંક તું ને ક્યાંક હું
કાપીએ ચૂપચાપ અંજળ ક્યાંક તું ને ક્યાંક હું
આ ઉપરની સ્વસ્થતા સૌને હસી મળવું સદા
ને ઊભા અંતરથી વિહ્વળ ક્યાંક તું ને ક્યાંક હું
ક્યાંય નકશામાં નથી ને સાથ ત્યાં રહેવું સરળ
કાળજે સાચવતા એ સ્થળ ક્યાંક તું ને ક્યાંક હું
બારણે ઊભા હશે, સૂતા હશે, ઉઠ્યા હશે
રોજ બસ કરીએ આ અટકળ ક્યાંક તું ને ક્યાંક હું
વ્યસ્ત કંઈ એવા સતત ના જાત જોવાનો વખત
અન્યને કાજે જ ઝળહળ ક્યાંક તું ને ક્યાંક હું
એકલાં છલકાઈ ને ચૂપચાપ સુકાઈ જતાં
લાગણી ખાતર થયા જળ ક્યાંક તું ને ક્યાંક હું
એકબીજામાં ધબકતા જીવની માફક સતત
આ અમસ્તા બાર કેવળ ક્યાંક તું ને ક્યાંક હું
– રાજેશ વ્યાસ ‘મિસ્કીન’
0.000000
0.000000
Filed under: ગઝલ , રાજેશ વ્યાસ ‘મિસ્કીન’ | Tagged: "ગઝલ" એટલે... , અટકળ , કાળજે , ક્યાંક તું ને ક્યાંક હું , ગઝલ , ગુજરાતી ગઝલ , પળેપળ , મળીએ , યાદમાં , રાજેશ વ્યાસ ‘મિસ્કીન’ , લાગણી , વિહ્વળ , સાચવતા એ સ્થળ , હ્રદય , Gazal , gujarati , gujarati gazal , gujarati poetry , gujaratigazal , kyak tu ne kyak hu , lagani , rajesh vyas - miskin , shayri , yaad | Leave a comment »
Posted on જાન્યુઆરી 29, 2013 by Swati
અવળ સવળ ઇચ્છાનો મલમલ તાર બની જા
ઘટી શકે એ ઘટનાનો શણગાર બની જા !
એકલદોકલ હોવાનો અસબાબ કાયમી,
આંખો મીંચી અંદરનો આધાર બની જા !
મેં ય કિરમજી રસ્તાનો ઇતિહાસ લખેલો,
શક્ય હોય તો તું ય ક્ષણોનો સાર બની જા !
ખરી ગયેલા તારા જેવું ભાગ્ય મળે તો,
રાત પૂનમની હોય ભલે અંધાર બની જા !
આખેઆખી શેરી એને યાદ કરે છે,
સમજ પડે તો ત્યાં જઈને અભિસાર બની જા !
હું મરજીવો, તું મરજીવો મોતી માટે,
છોડ સકલ બકવાસ, યાર તું યાર બની જા !
– શ્યામ સાધુ
Filed under: શ્યામ સાધુ | Tagged: "ગઝલ" એટલે... , અભિસાર બની જા ! , અવળ સવળ , ઇચ્છાનો , ગઝલ , ગુજરાતી ગઝલ , છોડ સકલ બકવાસ , તાર બની જા , તો ત્યાં જઈને , મલમલ , શ્યામ સાધુ , સમજ પડે , Gazal , gujarati , gujarati gazal , shayri , shyam sadhu | 1 Comment »
Posted on ડિસેમ્બર 5, 2012 by Swati
સહેજ મારે તારા જેવું પણ થવું છે
લાવ તારી જીભ મારે બોલવું છે
જેમ તું મારા જ હાથેથી લખે છે
એમ મારે તારી આંખે વાંચવું છે
આપણે સાથે ઊભાં છીએ ગગનમાં
ધરતી પર આવી અને પણ ચાલવું છે
જે ઘડી મારું ઘડી તારું જ લાગે
ચિત્ર એવું એક સાચું દોરવું છે
તું નદી ક્યાં, એક પાણીનું ટીપું છે
જેમાં રજકણ થઈને મારે ડૂબવું છે
તું ભીતરમાં છે તો સામે કઈ રીતે છે
આટલું અધ્યાત્મ કેવળ જાણવું છે
– ભરત વિંઝુડા
Filed under: કવિ/કવિયત્રી , ગઝલ , ભરત વિંઝુડા | Tagged: "ગઝલ" એટલે... , આટલું અધ્યાત્મ કેવળ જાણવું છે. , ગઝલ , ગુજરાતી ગઝલ , ભરત વિંઝુડા , સહેજ મારે તારા જેવું પણ થવું છે , Gazal , gujarati , gujarati gazal | 1 Comment »
Posted on જુલાઇ 11, 2012 by Swati
સ્વપ્ન પણ કેવું બરોબર નીકળ્યું,
મારા ઘર સામે સરોવર નીકળ્યું !
શ્વાસ છે તો શિર પર આકાશ છે,
કેટલું કૌતુક મનોહર નીકળ્યું !
પુત્ર હીના જેવી દુનિયા એટલે,
આજ પણ મીઠું ઘરોઘર નીકળ્યું !
કલ્પના વચ્ચે ન જાણે શું હશે?
અર્થ વચ્ચે તો અગોચર નીકળ્યું !
જિંદગીના બોજને ઊંચકી લીધો,
હા, મરણ સાચું સહોદર નીકળ્યું !
–શ્યામ સાધુ
Filed under: શ્યામ સાધુ | Tagged: "ગઝલ" એટલે... , એક , ગઝલ , ગુજરાતી ગઝલ , Gazal , gujarati , gujarati gazal , gujarati poetry | 2 Comments »
Posted on એપ્રિલ 29, 2012 by Swati
પાર કરવાનો છે તોફાની મહાસાગર હવે,
ને બચ્યા છે શ્વાસમાં કેવળ અઢી અક્ષર હવે
જોજનો જેવું કશુંયે ક્યાં રહ્યું અંતર હવે,
આપણી વચ્ચેનું છેટું, જન્મજન્માંતર હવે
આ વળી, કેવા હિસાબો તેં કર્યાં સરભર હવે,
બહારથી દરિયો ને લાગું રણ નર્યો ભીતર હવે
હર પળે બસ, સાંભળું છું વાગતું જંતર હવે,
કે ખરેખર ઝંખના પ્રગટી હશે અંદર હવે
એક પરદેશીની માયા કેટલી મોંઘી પડી ?
થઇ ગયું હોવું ત્રિશંકુ, ના ધરા-અંબર હવે
કેટલું એકાંત? જ્યાં ખખડાટ અમથો પણ થતો,
શ્વાસ જેવા શ્વાસ પણ થંભી જતા પળભર હવે
દેહને છોડી જવાનું મન હજુ ‘મિસ્કીન’ ક્યાં ?
ને જીવું હર પળને એવું ક્યાં કશું અંદર હવે ?
– રાજેશ વ્યાસ ‘મિસ્કીન’
Filed under: ગઝલ , રાજેશ વ્યાસ ‘મિસ્કીન’ | Tagged: "ગઝલ" એટલે... , કોઈ શું કરે ? રાજેશ વ્યાસ ‘મિસ્કીન’ , ગુજરાતી ગઝલ , Gazal , gujarati , gujarati gazal , gujarati poem , gujarati poetry , gujarati shayri , rajesh vyas - miskin , shayri | 5 Comments »
Posted on નવેમ્બર 15, 2010 by Manthan Bhavsar
તે પંખીની ઉપર પથરો ફેકતાં ફેકી દીધો,
છૂટયો તે ને અરરર! પડી ફાળ હૈયા મહીં તો!
રે રે! લાગ્યો દિલ પર અને શ્વાસ રૂંધાઇ જાતાં
નીચે આવ્યું તરુ ઉપરથી પાંખ ઢીલી થતાંમાં.
મેં પાળ્યું તે તરફડી મરે હસ્ત મ્હારા જ-થી આ,
પાણી છાંટયું દિલ ધડકતે ત્હોય ઊઠી શક્યું ના;
ક્યાંથી ઊઠે? જ્ખમ દિલનો ક્રૂર હસ્તે કરેલો!
ક્યાંથી ઊઠે! હ્રદય કુમળું છેક તેનું અહોહો!
આહા! કિન્તુ કળ ઊતરી ને આંખ તો ઊધડી એ,
મ્રૂત્યુ થાશે? જીવ ઊગરશે? કોણ જાણી શકે એ?
જીવ્યું, આહા! મધુર ગમતાં ગીત ગાવા ફરીને,
આ વાડીનાં મધુર ફલને ચાખવાને ફરીને.
રે રે! કિન્તુ ફરી કદી હવે પાસ મ્હારી ન આવે,
આવે ત્હોયે ડરી ડરી અને ઇચ્છતું ઊડવાને;
રે રે! શ્રદ્ધા ગત થઇ પછી કોઇ કાળે ન આવે,
લાગ્યા ઘાને વીસરી શકવા કાંઇ સામથ્યૅ ના છે
–સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહીલ (કલાપી)
23.039574
72.566020
Filed under: કલાપી | Tagged: "ગઝલ" એટલે... , એક ઘા , સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહીલ (કલાપી) | 10 Comments »
Posted on મે 27, 2010 by Swati
‘મળશું’ નામે એક મહેલનો વણઉકલ્યો છે ભેદ તો મળવા આવું ક્યાંથી ? અલગ અલગ બે અંધારામાં તમે કરો છો કેદ તો મળવા આવું ક્યાંથી ?
નિત નવા ઉમંગો માગી, મેઘધનુષી રંગો માગી, તમે થઈ ગયા ચૂપ રંગો સઘળા લાવું ક્યાંથી, ખાલી હાથે આવું ક્યાંથી, ક્યાંથી ચીતરું રૂપ ?
રંગો સઘળા ભેગા થઈને વ્યક્ત કરે છે ખેદ તો મળવા આવું ક્યાંથી ? અલગ અલગ બે અંધારામાં તમે કરો છો કેદ તો મળવા આવું ક્યાંથી ?
ક્ષણના તારેતાર ઉપર પણ, ઈચ્છાઓના દ્વાર ઉપર પણ, મારી દીધી સાંકળ યુગો યુગોથી ખૂલવા કરતી ‘હોવું’ નામે બોતલ ઉપર, વાસી દીધું ઢાંકણ.
રસ્તા, શેરી, ગામ-ગલીનો ઊડતો લાગ્યો છેદ તો મળવા આવું ક્યાંથી ? અલગ અલગ બે અંધારામાં તમે કરો છો કેદ તો મળવા આવું ક્યાંથી ?
– અનિલ ચાવડા
0.000000
0.000000
Filed under: અનિલ ચાવડા , કવિ/કવિયત્રી , કવિતા , ગીત | Tagged: "ગઝલ" એટલે... , ‘મળશું’ નામે એક મહેલનો વણઉકલ્યો છે ભેદ તો મળવા આવું ક્યાંથી ? , અનિલ ચાવડા , મળવા આવું ક્યાંથી ? , gujarati gazal , gujarati poem , gujarati poetry , gujarati shayri | 2 Comments »
Posted on ડિસેમ્બર 1, 2009 by Manthan Bhavsar
જાતની સાથે જ સોબત થઇ ગઇ
એકલા રહેવાની આદત થઇ ગઇ
એક આંસુ કો’કનું લૂછી દીધું
જો ખુદા કેવી ઇબાદત થઈ ગઈ
આયના સામે કશા કારણ વગર
આજ બસ મારે અદાવત થઇ ગઇ
શબ્દ ખુલ્લે આમ વહેંચ્યો છે બધે
કેવડી મોટી સખાવત થઇ ગઇ
એમણે પીડા વિશે પૂછ્યા પછી
કેટલી પીડામાં રાહત થઈ ગઈ
કાલ મન ઉજજડ હતું પણ આજ તો
કૈંક સ્મરણની વસાહત થઇ ગઇ
– ઉર્વીશ વસાવડા
Filed under: ઊર્વીશ વસાવડા | Tagged: " એનુ નામ પ્રેમ છે " , "ગઝલ" એટલે... , ઉર્વીશ વસાવડા , જાતની સાથે જ સોબત થઇ ગઇ , gujarati gazal , gujarati poem , gujarati poetry , gujarati shayri , sahitya , shayri | 8 Comments »
Posted on જાન્યુઆરી 27, 2009 by Swati
લીલ લપાઈ બેઠી જળને તળિયે ;
સૂર્યકિરણને એમ થયું કે લાવ જઈને મળીએ !
કંપ્યું જળનું રેશમ પોત;
કિરણ તો ઝૂક્યું થઈ કપોત.
વિધવિધ સ્વરની રમણા જંપી નીરવની વાંસળીએ !
હળવે ઊતરે આખું વ્યોમ;
નેણને અણજાણી આ ભોમ.
લખ લખ હીરા ઝળકે ભીનાં તૃણ તણી આંગળીએ !
– સુરેશ દલાલ
Filed under: સુરેશ દલાલ | Tagged: "ગઝલ" એટલે... , આ યાદ છે આપની કે , આરજુ....!!! , કટી પતંગ , તકદીર ...!!! , પ્રેમ ના કરો તો કાઈ ન� , befaam , DUKH , gujarati gazal , hasmukh_dharod-'ankur' , hayku , sahitya , shailya_shah , shayri , suresh dalal , varsadi gujarati gazal , varsadi gujarati poem , varsadi poem | Leave a comment »
Posted on ઓગસ્ટ 29, 2007 by Manthan Bhavsar
તું ઢાળ ઢોલીયો, હું ગઝલનો દીવો કરું,
અંધારું ઘરને ઘેરી વળે એમ પણ બને.
-મનોજ ખંડેરિયા
Filed under: મનોજ ખંડેરિયા | Tagged: "ગઝલ" એટલે... , વરસાદી ગઝલ , gujarati gazal | 6 Comments »
Posted on ઓગસ્ટ 29, 2007 by Manthan Bhavsar
મીઠાં શમણાં, વસમાં શૂળ,
મારી ગઝલોનાં બે મૂળ.
ચોતરફ મૌન, મૌનની વચ્ચે
એક તલસાટ કાયમી તે ગઝલ.
-અમ્રુત ઘાયલ’
Filed under: ‘ઘાયલ’ | Tagged: "ગઝલ" એટલે... , મારી ગઝલોનાં બે મૂળ. , ghayal | 4 Comments »