કહે છે, ઉનાળો તો આંસુઓ સારે
ને કારણ પૂછું છું તો કપડાં નિતારે,
તમે કાલ રાત્રે જે સપનાં ઉઘાડ્યાં
એ હમણાં બતાવું કે કાલે સવારે ?
અહીં ક્યારનો એમ બેસી રહ્યો છું,
કે પડછાયો મારો છે સામે કિનારે.
ઘણીવાર એમ જ ગગનમાં જઉં છું,
મને ચાંદ પોતાના ઘરમાં ઉતારે.
હવે ઉંઘ આવે તો દરિયાઓ ઢોળું,
ભલી આંખ મારા જ જેવું વિચારે.
અહીં રમ્ય ખુશ્બો અને કંટકો છે
એ જાણીને જે કોઈ આવે, પધારે.
સમય હોય ડંકા તો ચાલો વગાડો
અમે જોઈએ બાર વાગે છે ક્યારે ?
Filed under: મનહર મોદી | Tagged: "ગઝલ" એટલે..., ansu, આંસુઓ સારે, ઉનાળો, કંટકો, કહે છે, ખુશ્બો, ગઝલ, ગીત, ગુજરાતી ગઝલ, જાણે, તો, તો કપડાં, દુ:ખ, નિતારે, ને કારણ, પૂછું છું, પ્રેમ, મનહર મોદી, મારી, યાદ, સામે કિનારે, સુખ, Gazal, ghayal, gujarati, gujarati gazal, gujarati poem, gujarati poetry, gujarati shayri, love, prem, sahitya, shayri, sukh dukh | 1 Comment »