અંધકાર

ઝીણો રે ઝગે છે અંધકાર

ક્યાંક ફૂટી છે તેજલ કળી
એનો આ અણસાર !
ઝીણો રે ઝગે છે અંધકાર !

ઝરતી રે ઝરતી આછી મ્હેક હો
એમાં ભીંજાતું રે અંગ ,

કોણ રે નર્તતું વાયુ વ્હેણમાં
બજવી ધીરું મૃદંગ .
તૂટી રે જાય સહુયે દીવાર ,
ઝીણો રે ઝગે છે અંધકાર !

હળવે રે હળવે પડદા ઊપડે
આંખ્યુંમાં ઊઘડે આકાશ ,
ઊછળે રે ઊછળે સાગર શ્વાસના
મનને કોઈ ન આડશ.
હું જ છું ભીતર ને છું બહાર.

ઝીણો રે ઝગે છે અંધકાર !

– યોસેફ મેકવાન