જળ-માટી, આકાશ- પવન-અગ્નિને ભળતાં અર્ધું-પર્ધું જોયા કરવું !
પંચમહાભૂત હરતાં-ફરતાં રૂપ બદલતાં, અર્ધું-પર્ધું જોયા કરવું !
કાચી-પાકી ડાળ વિચારે, અગન તિખારે પ્રગટી જઈને પૂરણ થાવું,
પૂરણ ધ્યાને અર્ધું બળતાં – અર્ધું ઠરતાં, અર્ધું-પર્ધું જોયા કરવું !
હોય અખંડે ખંડિત સૂરજ ઝાકળના કણ કણ માંહે ક્ષણ ક્ષણ વેરાતો,
જેમ તૂટેલા દર્પણમાં બીંબો તરફડતા, અર્ધું-પર્ધું જોયા કરવું !
જીર્ણ – જળેલું, ફસકીને ફાટેલું વસ્તર, ક્યાં લગ ટાંકા ટેભા કરવા ?
આ સાંધ્યું, આ ચરડ ચરડ ચિરાડા પડતા, અર્ધું-પર્ધું જોયા કરવું !
ભીનેરા દિવસોના કીડા પાન કતરતાં, તીણાં નહોરો ખચ ખચ ખૂંપે,
લીલી ડાળો, થડ – વૃક્ષોના મૂળ થથરતાં, અર્ધું-પર્ધું જોયા કરવું !
– દક્ષા બી. સંઘવી
Filed under: દક્ષા બી. સંઘવી | Tagged: ardhu pardhu joya karvu, અર્ધું ઠરતાં, અર્ધું બળતાં, અર્ધું-પર્ધું જોયા કરવું !, કીડા, ગઝલ, ગીત, ગુજરાતી ગઝલ, દક્ષા બી. સંઘવી, દિવસોના, પાન કતરતાં, પૂરણ ધ્યાને, ભીનેરા, સંબંધ...., Daksha B. Sanghvi, Gazal, gujarati gazal, gujarati poem, gujarati poetry, gujarati shayri, kavita, varsadi poem | Leave a comment »