આજે અહીંની મુલાકાત લેનાર વાચકોની સંખ્યા ૧૦,૦૦,૦૦૦ નો આંકડો વટાવી ગઈ ત્યારે એક અનોખો રોમાંચ થઈ રહ્યો છે. કાલે સાંજે બ્લોગ પર ૯,૯૯,૯૯૨ નજરે પડ્યા તો થયું કે જ્યારે મેં આ બ્લોગની શરુઆત કરી હતી ત્યારે તો માત્ર એક જ વિચાર હતો કે મને જે કાંઈ ગમે તે અહીં મૂકવું અને મારા જેવા બીજા મિત્રો કે જેને ગુજરાતી વાંચન ગમતું હોય તેને જણાવવું… હા, શરુઆત તો બહુ જ જોરશોરથી કરી હતી, દિવસની બે, ત્રણ કે ચાર પોસ્ટ મૂકાઈ જતી… ધીમે ધીમે ગઝલ અને અન્ય કાવ્ય પ્રકારો વિષે થોડી સમજ કેળવાતી ગઈ તેમ આ પ્રવૃત્તિ ઓર ગમવા લાગી…. જો કે પછીથી પોસ્ટીંગના સમયમાં વહેલું મોડું પણ થવા લાગ્યું પણ તે છતાં આ યાત્રા આગળ વધતી જ રહી… અને વાચકવર્ગ તરફથી સતત મળતા સકારાત્મક પ્રતિભાવો અને વિવિધ રચના માટેની માગણી એ હમેશા ગર્વનું કારણ બની રહી છે.
મેં પહેલા પણ જણાવ્યું છે તેમ આ બ્લોગ અમારા માટે ટેબલ પર પડેલી ડાયરી જેવો છે જેમાં જે ક્ષણે જે ગમ્યું તે નોંધાતું રહે અને એ ડાયરી માત્ર ટેબલ પર ન રહેતા નેટ જગતમાં ખુલતી રહે અને વાચકોની નજર તેના પર ફરતી રહે.
વાચકો તેમની મુલાકાત દરમ્યાન ઘણી ફરમાઈશ કરતા રહે છે જો કે દરેક વખતે તો એ પૂરી નથી કરી શકાતી પણ પ્રયત્ન તો ચોક્કસ કરતા જ રહીએ છીએ.
પાંચ વર્ષ પૂરા થવા આવ્યા છે ત્યારે દસ લાખ વિઝિટ્સ… એ માત્ર આપ સૌને આભારી છે.
અને આ નિમિત્તે એક સંપૂર્ણ ગઝલ…
ગુલાલે ભરી છે – જયંત કોરડિયા
ક્ષણોના ઝરૂખે ગુલાલે ભરી છે,
જુઓ સાંજ ગુલમ્હોરમાં ઉતરી છે !
ભુલાતી નથી એક મઘમઘ સ્મરણની,
ગલી જે ગુલાબી ફૂલોથી ભરી છે.
તું પરબીડિયામાં નદી મોકલી દે,
તરસની સીમાએ હવે હદ કરી છે.
પ્રતીક્ષા કરી રાત ભર ડાળ-ડાળે,
પ્રભાતે ગઝલ પાંદડી પર ઠરી છે.
કિરણ પગલીઓ ઝીલવા હર ફૂલોએ,
સુકોમળ સુકોમળ હથેળી ધરી છે.
ગુજરાતી ગઝલની સફર જૂનની ૫ તારીખે ચાર વર્ષ પૂરા કરીને પાંચમા વર્ષમાં પગલા માંડી રહી છે, ઉપરાંત આજે ગુજરાતી ગઝલના મુલાકાતીઓની સંખ્યા પણ 5,80,700 નો આંકડો વટાવી ગઈ છે. ત્યારે આ ખુશી, આ આનંદ શ્રી રશીદ મીરની આ ગઝલના માધ્યમ દ્વારા આપ સૌની સાથે વહેંચવી ગમશે…
સાવ અજાણી ભાષા જેવું, હું પણ બોલું તું પણ બોલ,
ભેદભરમના તાણાવાણા, હું પણ ખોલું તું પણ ખોલ.
ક્યાંય નહીં અવચેતન જેવું, વિસરાતા ચાલ્યા ઓસાણ,
ઢોલ બજે અનહદના ભીતર, હું પણ ડોલું તું પણ ડોલ.
પ્રીત પછીનો પહેલો અવસર ઘેનભરી પાંપણ પર બેઠું,
આજ સખી મોંહે ઘૂંઘટ કે પટ, હું પણ ખોલું તું પણ ખોલ.
સાવ લગોલગ ભવના માથે વણબોલ્યાનો અધમણ ભાર,
હૈયા સોતું અમૃત ગળતું, હું પણ ઘોળું તું પણ ઘોળ.
મન મરકટની ગતિ ન્યારી, વણ પ્રીછ્યું પ્રીછે કૈં વાર,
પલમેં માશા, પલમેં તોલા, હું પણ તોલું તું પણ તોલ.
શબ્દોના વૈભવની આડે, અર્થોના બોદા રણકાર,
ચેત મછંદર ગોરખ આયા, હું પણ પોલું તું પણ પોલ.
આજે “ગુજરાતી ગઝલ” બ્લોગ ત્રણ વર્ષ પૂરા કરે છે ત્યારે જુની ઘણી યાદો ફરી તાજી થઈ આવે છે…. ગુજરાતી સાહિત્યના વિશાળ સાગરમાંથી વીણીવીણીને અહીં આપ સૌની સાથે મનગમતી રચનાઓ વહેંચવાના આ કાર્ય બદલ મારી પીઠ થાબડવાના અને કાન ખેંચીને ભૂલ તરફ અંગુલિનિર્દેશ કરવાના ઘણા કિસ્સાઓ બન્યા છે. અને એ દરેક વખતે મને તો કંઈક ને કંઈક શીખવા જ મળ્યું છે.
જો કે આ સાથે બીજો એક બ્લોગ “રત્નકણિકા.કોમ “ પર પણ આવી જ રંગની છોળો ઉડે છે… ઘણી વાર એવું બને છે ને મિત્રો કે કોઈ રચના આખેઆખી વાંચ્યા પછી એમ લાગે કે આ તો ઓછું પડ્યું… હજી કૈંક ખૂટે છે… તો ક્યારેક કોઈ એકાદ બે લાઈન સાંભળી કે વાંચીને તૃપ્તિનો અહેસાસ થાય, લાગે કે હાશ… આનાથી વધુ તો કાંઈ હોઈ જ ના શકે…
એ જ રીતે ગુજરાતી સાહિત્યને પડદા અને મંચ પર જીવંત રાખનાર ગુજરાતી નાટકો અને વિડિઓ આલ્બમ્સને માણવા માટે “ગુજરાતી વિડિઓ” ની મુલાકાત લઈ શકો છો.
મારા ગુજરાતી હોવાના ગર્વને હું મારી આવડત અને જાણકારી વડે આ રીતે વ્યક્ત કરવાનો પ્રયત્ન કરું છું અને એમાં આપ સૌનું માર્ગદર્શન મને ખરેખર ઉપયોગી નિવડશે આપ સૌનો સાથ અને પ્રોત્સાહન મને હંમેશા મળ્યા છે અને મળતા જ રહેશે એવી આશા સાથે ખૂબ ખૂબ આભાર…
ત્રણ વર્ષની આ યાત્રા દરમ્યાન ઉડેલી અને હજી પણ સતત ઉડતી રંગની આ છોળોમાં ભીંજાવા આપને આમંત્રણ..
સ્વર્ણિમ ગુજરાતની ઉજવણી વખતે ગુજરાતના ગૌરવગાન તરીકે ગવાયેલું આ ગીત જાણીતા ગુજરાતી ગીતકાર અને કલાકાર શ્રી દિલીપ રાવલ દ્વારા લખાયું છે. અને સંગીતની દુનિયાના શહેનશાહ ગણાતા રહેમાનની ધૂનથી તે શણગારાયું અને કિર્તી સાગઠીયાનો કંઠ પામ્યું છે….
ગીતના શબ્દો છે…
ધરા છે આ મારી, દરિયાની લહેરો આ છે મારી,
આ રણ મને પ્યારું છે, ખેતર છે શોભા મારી
ધન્ય હું થઈ ગયો અહીં જન્મ જે મારો થયો
જય જય જય જય ગરવી ગુજરાત મારા દિલમાં ધડકે ગુજરાત !
એ વિશ્વનું દ્વાર છે, અહીં સદા પ્યાર છે,
તને નમું લાખ વાર હું ભૂમિ મારી,
જય જય જય જય ગરવી ગુજરાત મારા દિલમાં ધડકે ગુજરાત !
અહીં સિધ્ધ કર્યા વ્યાપાર મેં દરિયા પાર,
ગુજરાતી હું છું મને ફૂલો જેટલો પરસેવાથી પ્યાર,
ગુજરાતી હું છું મારી રગરગમાં કરુણા, સેવા, સહકાર,
ગુજરાતી હું છું હર આફત સામે ઊભો બની પડકાર,
ગુજરાતી હું છું….
જય જય જય જય ગરવી ગુજરાત મારા દિલમાં ધડકે ગુજરાત !
પાંખનાં આ ફફડાટમાં ગગન કહી રહ્યું છે મને ખોલ તું,
લક્ષ્યની પરે લક્ષ્ય આપણું કહી રહ્યું છે હવે બોલ તું,
કૈંંક દ્વાર હજુ ખોલવાના છે કૈંક ઝરુખા હજુ બંધ છે,
મુઠ્ઠીઓમાં મારી ઊછળી જે રહ્યા સાત સૂરજના છન્દ છે.
જય જય જય જય ગરવી ગુજરાત મારા દિલમાં ધડકે ગુજરાત !
જય જય જય જય ગરવી ગુજરાત મારા દેશનું ઘરેણું ગુજરાત !
એક દોરો મારી પાસે છે તો એક દોરો તારીયે પાસ છે,
સાથ સૌ મળી વણીએ એક નવી કાલને કે જે ખાસ છે,
અંજલિમાં સંકલ્પ છે અને આંખોમાં વિશ્વાસ છે,
મનમાં કર્મની વાંસળી છે અને એક સૂરીલી આશ છે,
હે જી રે……….
જય જય જય જય ગરવી ગુજરાત મારા દિલમાં ધડકે ગુજરાત !
(અહીં આ ગીત સાંભળીને લખ્યું છે તેથી શબ્દોમાં જ્યાં પણ ભૂલ જણાય ત્યાં ધ્યાન દોરવા આપ સૌને વિનંતી)
૩,૦૦,૦૦૦ મુલાકાતીઓની સાથે “ગુજરાતી ગઝલ” ની આ સફરમાં એક ઓર માઈલસ્ટોનને આંબવાનો આ અનેરો આનંદ આપ સૌની સાથે વહેંચતા ખૂબ ખુશી અનુભવું છું.
જુન ૨૦૦૭માં માત્ર ગુજરાતી ગઝલો પ્રત્યેના ખેંચાણને લઈને શરુ કરેલી આ સફર માત્ર ગઝલ પૂરતી સિમીત ન રહેતા કાવ્ય, ગીત, અછાન્દસ જેવા અનેક કાવ્યપ્રકારોના રંગનો સૌની સાથે ગુલાલ કરતી આવી છે. આ સાથે “ગુજરાતી ગઝલ” ત્રણ લાખ મુલાકાતીઓનો હૃદયપૂર્વક આભાર માને છે, આવકારે છે.
આપ સહુનો હમેશા સહકાર મળતો રહેશે એવી આશા સહ…
મળતાં રહીશું… ગુજરાતી ગઝલના આ બ્લોગ ઉપરાંત બીજા બ્લોગ અને સાઈટના માધ્યમથી
એક એક ડગલું ભરાતું જાય છે, આ રસ્તો કપાતો જાય છે. સમરસિયા મિત્રોના પગલા પણ સાથે જ ચાલતા જાય છે. અને આ નિરવ પગલા તરફ દ્રષ્ટિ કરતા ગઈકાલે રાત્રે સુખદ આશ્ચર્યનો ઉછાળો આવ્યો કે અહીં પગલાની છાપ ૨,૦૦,૦૦૦ નો આંકડો પાર કરી ચૂકી હતી…!
ગર્વ છે મને તમારા સૌના સાથ – મુલાકાતથી. એક પ્રયત્ન મેં કર્યો હતો કે મારી ઉંમરના વર્ગને ગુજરાતી સાહિત્યમાં રસ પડે. તે માટે બનાવ્યો બ્લૉગ… અને મને જે ગમ્યું તે લગભગ બધાને ગમશે એ માનીને અહીં પોસ્ટીંગ ચાલુ રાખ્યુ… અને આજે મારી પોતાની આગળ એ સાબિત કરવામાં હું સફળ થઈ રહ્યો છું કે રચનાઓ નવી હોય કે જુની, સિધ્ધકવિની હોય કે નવોદિતોની. મારો ખજાનો તો સાહિત્યના આ વિશાળ સાગરમાંથી વીણેલા મોતીઓથી સમૃદ્ધ થતો જ જાય છે. ચારસોથી વધુ પોસ્ટ અને બે લાખથી વધુ મુલાકાતીઓ મારા આ ખજાનાને અણમૂલ બનાવે છે…
“ગુજરાતી ગઝલ” પરની સૌપ્રથમ રચના આજે વિડીયોમાં… ૧૯ / ૭ / ૨૦૦૭ ના રોજ યોજાયેલી ‘ધબકાર – મુંબઈ’ કાવ્ય ગોષ્ઠિમાં કવિશ્રી દિલીપ પરીખે પોતાની આ રચના સંભળાવી હતી તે જીવંત ક્ષણો ચેતન ફ્રેમવાલાના સૌજન્યથી…
કાગળમાં તારી યાદના કિસ્સાઓ લખ મને
જો શક્ય હોય તો પ્રેમના ટહુકાઓ લખ મને
૫ જુન ૨૦૦૭ ના રોજ આ પ્રથમ રચના (શ્રી દિલીપ પરીખ રચિત) “ગુજરાતી ગઝલ” પર મૂકતા જે લાગણી અનુભવી હતી તે જ લાગણી આજે અનેકગણી થઈને મને આનંદિત કરી રહી છે, મારા આ આનંદને આપ સૌની સાથે આજે વહેંચવાનું મન થયું છે. આજે મારો આ બ્લોગ બે વર્ષનો થયો છે. આજ સુધીની આ યાત્રામાં સૌ વાચકો, મુલાકાતી મિત્રોનો ભરપૂર સાથ રહ્યો છે. આપ સૌ તરફથી સતત મળતા સૂચનો, શાબાશીઓ અને જરૂર પડે ઠપકાના બે બોલ એ તો આ બ્લોગનો સૌથી મોટો ટેકો સાબિત થયા છે… અહીં મારે વ્યક્તિગત આભાર માનવો છે ચેતનાબેન શાહ, કાંક્ષિત મુન્શી અને ધબકાર પરિવારનો અને સર્વે વાચક મિત્રો નો.
બ્લોગનું નામ “ગુજરાતી ગઝલ” રાખ્યા છતાં અહીં માત્ર ગઝલ જ મૂકવી એવો કોઇ આગ્રહ નથી રાખ્યો. અહીં તો એ દરેક રચનાને કોતરવાનો પ્રયત્ન કર્યો છે જે મારા મનને ગમી હોય, મારા હૃદયના કોઈ ખૂણે પડેલી લાગણીને જીવંત બનાવી ગઈ હોય.
આજે છે “ગુજરાતી ગઝલ” નો બીજો જન્મદિવસ… અને જન્મદિવસ ઉજાણી વિના તો પૂરો થઈ જ ન શકે ને મિત્રો! તો આવો માણીએ એક મજાની રચના કવિ શ્રી વિનોદ જોષી રચિત આ ગુર્જર ગૌરવ ગીત… જે મારામાં ગુજરાતી હોવાનું એક અનોખું ગૌરવ પ્રગટાવે છે.
મિત્રો, કવિ તરીકે હૃદયની ભાવનાને શબ્દરૂપ આપવું એ ખરેખર એક કળા છે. અને કવિના શબ્દો મારા મનોભાવોને સુંવાળપથી કાવ્યની એ દુનિયામાં ડોકિયું કરાવે છે કે જેમાં ક્યાંક મારી લાગણીઓનો પડઘો તો ક્યાંક માનવીય મનોભાવોનું પ્રતિબિંબ પડે છે. અને આ જ છે એ દુનિયા કે જ્યાં શબ્દ મને સ્પર્શે છે.
હું કોઈ કવિ નથી… ગીત, ગઝલ, કાવ્ય કાંઈ જ લખતી નથી, પણ જે કોઈ રચના મને ગમે છે તેને અહીં મારા બ્લૉગ પર એક પોસ્ટ રૂપે મૂકું છું. કોઇ રચનાનું વિવેચન કે ટીકાટિપ્પણને અહીં સ્થાન નથી. કારણ કે જેટલા પ્રેમથી એક કવિ પોતાની રચનાનું સર્જન કરે છે, શબ્દોથી શણગારે છે એટલાં જ આનંદથી મને એ માણવા ગમે છે. આ બ્લૉગ મારું એ વિશ્વ છે કે જ્યાં શબ્દ મને સ્પર્શે છે.
મારી આ મજાને મારા સમરસિયા મિત્રો સાથે વહેંચવાની એક ઇચ્છા થઈ અને પછી તો “ગમતું હોય તે બધું ગુંજે ન ભરીએ, ને ગમતાનો કરીએ ગુલાલ… ” (હરિન્દ્ર દવે) એવું જ કંઈક વિચારીને 5 june 2007 થી આ બ્લૉગ શરૂ કર્યો. (સરકારી હુકમની જેમ તાત્કાલિક અસરથી કામ શરૂ કર્યું. ) શરૂઆતમાં રોજની એક – બે પોસ્ટ મૂકાતી હતી અને હજી પણ સમયાંતરે નવી પોસ્ટ આવતી જ રહે છે. આજે ૧ લાખથી વધુ મિત્રો શબ્દોને માણવાની આ સફરમાં મારા સાથીદાર બન્યા છે ત્યારે એ સૌનો હૃદયપુર્વક આભાર માનતા હું ખૂબ જ આનંદ અનુભવું છું. સૌના માટે સાહિત્યના વિશાળ સાગરમાંથી એક એક બૂંદ અહીં સ્થાન લેતી રહેશે કારણકે – શબ્દ મને સ્પર્શે છે
મને જે કાંઈ ગમ્યું છે તે બધું જ અહીં પોસ્ટરૂપે મૂક્યું છે. અહી કોઈ રચના માટે કોઈ જ બંધન નથી. કવિ જાણીતા છે કે નવોદિત, તેની રચના છંદોબધ્ધ છે કે અછાંદસ કે પછી માત્ર શબ્દોની ગોઠવણી… એવા કોઇ જ નિયમો વિના જે કાંઈ પણ મારા હૃદયને સ્પર્શ્યું તે તમારા સૌની સાથે વહેંચવાનો એક પ્રયત્ન કર્યો છે. ” લે આ મને ગમ્યું તે મારું, પણ જો તને ગમે તો તારું” (રાજેન્દ્ર શુક્લ) . સૌને અહીં ભાવભર્યો આવકાર છે. આપ સૌનો ખૂબ આભાર… સાથે સાથે એક શુભેચ્છા અને પ્રભુને પ્રાર્થના કે – ” શબ્દ તમને પણ સ્પર્શે “
બીજી સાઈટ્સ અને બ્લોગ પરથી લેવામાં આવેલાં લેખો જે-તે લેખકોના વિચારો છે. અને જે-તે લેખો ની સાથે સ્ત્રોત નિર્દેશીત રહેશે. જો કોપીરાઈટનો ભંગ થતો જણાય તો સત્વરે જાણ કરવા વિનંતી.
આપ આ વેબસાઇટ Windows XP અને Internet Explorer માં વધુ સારી રીતે જોઇ શકશો.
If you are not able to read Gujarati
*** If you are not able to read Gujarati on this blog,
please click " view" menu at the top of your browser page
and go to "Character encoding " & change to " UTF-8 (unicode)".***
.png "GujTUBE.com")
"ગુજરાતી ગઝલ™" 