રોજ મેળો ભરાય મારે મેડે
રે સૈ ! મારું ઘર તો છલોછલ…
વળી ઉપરથી કોઈ રાગ રેડે
રે સૈ ! મારું ઘર તો છલોછલ…
ક્યાંક છમછમ સૂણું તો ક્યાંક વેણુ
હવે મીઠું લાગે છે મને મે’ણું
કોઈ ગમતીલું રમતીલું છેડે
રે સૈ ! મારું ઝાંઝર છલોછલ…
રોજ મેળો ભરાય મારે મેડે…
કોણ આવ્યું ને કોણ નહીં આવ્યું
મને એવું ગણતાં ન જરી ફાવ્યું
અહીં ટીપું છલકાય આપમેળે
રે સૈ ! મારું અંતર છલોછલ…
રોજ મેળો ભરાય મારે મેડે…
મારા મેડા પર આભ ઝૂકી જાતું
મને ચાંદરણું લાગ રાતું રાતું
હાય ! રાજગરો રાતે છંછેડે
રે સૈ ! મારું ભીતર છલોછલ…
રોજ મેળો ભરાય મારે મેડે…
– ગાયત્રી ભટ્ટ
Filed under: કવિતા, ગાયત્રી ભટ્ટ, ગીત | Tagged: કવિતા, ગઝલ, ગાયત્રી ભટ્ટ, ગીત, ગુજરાતી ગઝલ, ભરાય, મારું ઘર – ગાયત્રી ભટ્ટ, મારે મેડે રે, મેળો, રોજ, વળી ઉપરથી કોઈ રાગ રેડે, સૈ મારું ઘર તો છલોછલ, Gayatri Bhatt, Gazal, geet, gujarati, gujarati gazal, gujarati poem, gujarati poetry, kavita, maru ghar | 2 Comments »