બરફનો પહાડ થઈ મારા પર વહી જાજે
હું ક્યાં કહું છું કે મારામાં ઓગળી જાજે
જો મૌન થઈને તું મારા હ્રદયમાં રહી ન શકે
તો આવ હોઠ સુધી શબ્દ થઈ ઊડી જાજે
હું શ્વાસ શ્વાસનું સામીપ્ય ઝંખતોય નથી
હું ગૂંગળાઉં નહીં એ રીતે વહી જાજે
તૂટું તૂટું થઈ રહી છે સંબંધની ભેખડ
જવું જ હોય તો હમણાં જ નીકળી જાજે
જવું જ હોય તો રોકી શકે છે કોણ તને?
હું તો અહીં જ હઈશ, આવ તો મળી જાજે
– જવાહર બક્ષી
Filed under: જવાહર બક્ષી | Tagged: કે મારામાં ઓગળી જાજે, ગઝલ, ગીત, ગુજરાતી ગઝલ, જવાહર બક્ષી, ઝંખતોય નથી, થઈ મારા પર, બરફનો પહાડ, વહી જાજે, શ્વાસનું, સામીપ્ય, હું ક્યાં કહું છું, Gazal, gujarati, gujarati gazal, gujarati poem, gujarati poetry, gujarati shayri, kavita, sahitya, shayri |
Leave a comment